Er is niets beters als de eigen tomaten uit de tuin, van het balkon of uit de broeikas. Het maakt niet uit, waar men zijn groente koopt, met de verscheidenheid aan smaak van de zelf gekweekte variaties kan het niet bijhouden. Bovendien heeft men in de eigen tuin de mogelijkheid, zo vele verschillende variëteiten in alle kleuren en vormen te verbouwen, die in de handel bijna niet meer te krijgen zijn. Wij hebben daarom vooral robuuste en traditionele soorten in het assortiment.~|||~

In ons assortiment vind je naast vele verdere tomatenzaden ook die van bijzonder gevormde, kleurrijke en oude soorten. Van de oorspronkelijke verscheidenheid aan variëteiten van de tomatensoorten is helaas een groot deel onherroepelijk verloren gegaan. Vroeger waren er naast de tegenwoordige bijna uitsluitend geteelde rode soorten een veelvoud aan zwarte, gele, peervormige, getijgerde en bijna witte, waarvan sommige tot op de dag van vandaag bewaard zijn gebleven. Deze zijn echter niet alleen fascinerend vanwege hun uiterlijk, maar ook hun verschillende smaaknuances zijn charmant. Ook de vruchten van talrijke wilde tomaten zijn geschikt om te eten en bovendien zeer robuust.

Gelukkig hebben in de afgelopen jaren tomaten een soort renaissance ondergaan en in de handel zijn steeds vaker zaden in grote verscheidenheid te krijgen. Wij bieden daarom Heirloom tomatenzaden aan van oude soorten, maar ook nieuwe biologische variëteiten.

Als het gebied van herkomst van de plant geldt Midden- en Zuid-Amerika. Wilde voorouders van het gewas zijn nog steeds inheems in het noorden van Chili en Venezuela. Naar Europa kwam de plant al 1498 door Christoph Columbus, in het begin naar Spanje en Portugal. Tomaten kunnen in de volle grond, broeikas of als potplant, bijvoorbeeld op het balkon worden gehouden. In ieder geval houden ze als zogenaamde sterke gebruikers van humusrijke, stevig bemeste kalkachtige grond. De licht- en waterbehoefte is hoog.

Vooral vochtig en koel weer is een probleem. Daarom worden tomaten vaak onder een regenbescherming geteeld. Een eenvoudige broeikasfolie over palen gespannen beschermt tegen vochtigheid en zorgt gelijktijdig voor voldoende ventilatie. Tomaten behoren tot de weinige groenten, die het liefst elk jaar op dezelfde locatie groeien. Alleen bij massale ziektebesmetting moet de plaats worden gewisseld. Afhankelijk van de soort (struik of staaftomaat) hebben de planten "ondersteuning" nodig en worden daarom bijvoorbeeld aan staven of snoeren opgebonden. De meeste staaftomaten moeten worden gediefd. Dat betekent, er blijven ongeveer drie hoofdscheuten over en de anderen worden uitgebroken. Dat heeft als zin de groeiwijze luchtig te houden en het aantal vruchten te beperken. Vooral warmte minnende variëteiten rijpen op deze manier beter. Struiktomaten en de soorten met kleine vruchten moeten meestal niet worden gediefd.