Fascinerende bloeiende plant met geschiedenis en uitstraling
De blauwe passiebloem (Passiflora caerulea) is een exotische, snelgroeiende klimplant die oorspronkelijk uit de subtropische gebieden van Zuid-Amerika komt, met name Argentinië en Brazilië. Het kwam al in de 16e eeuw naar Europa, waar de spectaculaire bloemvorm christelijke missionarissen inspireerde om het de naam "passiebloem" te geven: de elementen van de bloem werden geïnterpreteerd als symbolen van de passie van Christus.
Passiflora caerulea produceert uitzonderlijke mooi, blauwwitte bloemen met een opvallende bloemkroon die verschijnen van juni tot oktober. Deze ontwikkelen zich tot eivormige, oranjevormige vruchten die eetbaar maar vrij mild van smaak zijn. Het zachte, geleiachtige vruchtvlees kan uitgelepeld en vers worden gegeten. De schil mag er niet bij worden gegeten. Hoewel het qua smaak niet kan concurreren met passievrucht (Passiflora edulis), is de vrucht van de blauwe passiebloem een aantrekkelijke, eetbare toevoeging aan de tuin.
Naast het visuele effect en het culinaire gebruik, wordt de plant ook gewaardeerd om zijn kalmerende, stemming verbeterende effect. In de traditionele kruidengeneeskunde wordt het kruid van sommige soorten passiebloemen gebruikt als natuurlijke remedie tegen rusteloosheid en slaapstoornissen. Een thee die ervan wordt gezet smaakt aangenaam mild tot licht rokerig en wordt vaak gedronken om 's avonds te ontspannen.
De blauwe passiebloem is een meerjarige, klimmende plant, die tot 5 meter hoog kan worden en een klimsteun nodig heeft. Hij kan uitstekend worden gekweekt als kamerplant of potplant, maar is ook geschikt voor balkons, kassen of beschutte buitenlocaties. Jonge planten zijn bestand tegen temperaturen tot –15?°, oudere planten zijn nog beter bestand tegen de kou - met winterbescherming kunnen ze in veel regio's in Centraal-Europa buiten overwinteren.
